Με ποια κριτήρια επιλέγεται η σωστή αντιμετώπιση των αλλοιώσεων;

Γίνεται εκτίμηση του κινδύνου για διηθητικό καρκίνο. Λαμβάνουμε υπόψη τις πιθανότητες που έχει η συγκεκριμένη ασθενής με βάση το ιστορικό της και τα ευρήματα από τις εξετάσεις της.

  • Οι αλλοιώσεις LSIL/CIN1 έχουν γενικά σχετικά μικρό κίνδυνο. Όμως είναι διαφορετικός ο κίνδυνος εάν έχουν προκληθεί από τον HPV16 ή τον HPV18 και διαφορετικός εάν έχουν προκληθεί από τους άλλους HPV.
    Εάν υπάρχει σιγουριά για τη διάγνωση, παρακολουθούμε αυστηρά αυτές τις περιπτώσεις. Σε μερικές από αυτές θα εμφανιστούν HSIL/CIN2,3 στο άμεσο ή στο απώτερο μέλλον, οπότε πρέπει να θεραπευτούν.
    Εάν δεν υπάρχει σιγουριά για τη διάγνωση, ειδικά σε μεγαλύτερες ηλικίες ασθενών, και φοβόμαστε μήπως υποκρύπτονται αλλοιώσεις HSIL/CIN2,3, προτιμάται η άμεση θεραπευτική αντιμετώπιση.
  • Οι αλλοιώσεις HSIL/CIN2,3 έχουν σημαντικό κίνδυνο για εμφάνιση διηθητικού καρκίνου στο μέλλον.
    Δεν είναι όμως ίδια όλα τα περιστατικά που έχουν αυτή τη διάγνωση. Ας δούμε δύο ακραία παραδείγματα γυναικών που έχουν την ίδια διάγνωση (HSIL/CIN2,3) αλλά η αντιμετώπισή τους θα μπορούσε να είναι διαφορετική.
    Στην πρώτη περίπτωση πρόκειται για ένα κορίτσι 20 ετών με διάγνωση HSIL στο τεστ Παπανικολάου. Έκανε κολποσκόπηση και βρέθηκαν μικρές σε μέγεθος αλλοιώσεις. Ο γιατρός πήρε βιοψίες και η ιστολογική διάγνωση είναι CIN2.
    Στη δεύτερη περίπτωση πρόκειται για μια ασθενή 38 ετών, που έχει επίσης διάγνωση HSIL στο τεστ Παπανικολάου. Όμως στην κολποσκόπηση βρέθηκαν εκτεταμένες αλλοιώσεις και οι βιοψίες έδειξαν CIN2 και CIN3. Εκείνο που μας ενδιαφέρει πάντοτε είναι, πρώτον, ο κίνδυνος να υποκρύπτεται διηθητικός καρκίνος και να μας διαφύγει και, δεύτερον, ο κίνδυνος εμφάνισης διηθητικού καρκίνου στο άμεσο μέλλον.
    Στο κορίτσι των 20 ετών ο κίνδυνος να υποκρύπτεται διηθητικός καρκίνος είναι σχεδόν μηδενικός. Στην ασθενή των 38 ετών ο κίνδυνος είναι σημαντικός. Στο κορίτσι ο κίνδυνος για εμφάνιση διηθητικού καρκίνου στο άμεσο μέλλον είναι μικρός και θα μπορούσε να παρακολουθείται αυστηρά χωρίς να υποβληθεί σε άμεση θεραπεία. Στην τριανταοκτάχρονη ο κίνδυνος είναι πολύ μεγάλος και πρέπει να υποβληθεί σε θεραπεία αμέσως.
Διαβάστε Επίσης